Ballintoy

Ik herinner me het moment dat ik van de bus stapte en me realiseerde dat de lucht op geen andere plek in Ierland zo Iers kon smaken. 4 dagen, dacht ik, 4 dagen, even maar, en toen: nee, ik wil hier nooit meer weg. En ik voelde me me erg onzeker toen de receptionist in het enige hotelletje daar, een overboeking liet uitschijnen. Maar gelukkig bleek dat slechts een misverstand. Of een sadistisch spelletje van een kwaadaardige dwerg, wie zal het zeggen.
Ballintoy.
Betovering alom en nog steeds slaag ik er niet in om in nuchtere bewoordingen over die plek te schrijven.Hoe zou dat ook kunnen, ik zag er dingen die niet van deze wereld kunnen zijn. Daar, waar vleermuizen in elfen veranderen en koeien de bewakers zijn van een magisch land, daar heb ik een schat gevonden: Geluk. Ondertussen is Ballintoy “ontdekt”. Fans van de serie “Game of Thrones” claimen er een stukje van hun eigen droomwereld.
En als ik zelf terug wil in mijn droom, zaait de twijfel onrust. Of is dat dan toch de stem van het verstand? “Vergeet het maar” zegt ze,” Ballintoy, het gouden Ballintoy bestaat alleen nog in je hart.”